Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nakładem Wydawnictwa Świat Książki ukazał się zbiór opowiadań pt. "Historie o wojnie i miłości". Do sięgnięcia po tę pozycję zachęciła mnie niezwykle klimatyczna okładka i prestiż Wydawcy. Przed laty należałam do Klubu Świata Książki, a były to czasy bez Facebooka i dzięki wydawanemu raz w miesiącu katalogowi miałam dostęp do świetnej oferty wydawniczej. Być może ktoś z Was pamięta jeszcze te czasy? 😉
Ale ad rem! 😊
Dziesięć bestsellerowych autorek, zainspirowanych atmosferą nowojorskiego dworca Grand Central stworzyło dziesięć opowiadań, których fabuła rozgrywa się tego samego dnia, tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Oczywiście w opowiadaniach są też retrospekcje. Podróżni przewijają się przez perony, kupują bilety, a ich wędrówkom przygląda się charakterystyczny, czterostronny zegar...
Tak, jak jest to w tytule, tematyka opowiadań skupia się na wojnie i na miłości.
Nie wszystkie opowiadania zaciekawiły mnie w równym stopniu. Żałuję, że jedna z moich ulubionych zagranicznych Autorek - Kristin Hannah napisała tutaj jedynie wstęp. Nie zawiodła za to Sarah Mc Coy, którą być może kojarzycie z bestsellerowej "Córki piekarza". Jej opowiadanie "Gałązka leszczyny" jest klimatyczne, refleksyjne i pełne emocji. Dotyczy bardzo interesującej tematyki, a mianowicie zbrodniczego procederu nazistów, którym był Lebensborn.
Dodatkowym atutem sięgnięcia po tę antologię jest z pewnością możliwość poznania stylu pisania nieznanych nam do tej pory pisarek.
"Historie o wojnie i miłości" polecam wszystkim tym, którzy kochają antologie i lubią tematykę II wojny światowej, bo ona ma tutaj zasadniczy wpływ na psychikę bohaterów, którzy z trudem odbudowują swe życie sprzed tego koszmaru.
Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Świat Książki. 💙😘

Nakładem Wydawnictwa Świat Książki ukazał się zbiór opowiadań pt. "Historie o wojnie i miłości". Do sięgnięcia po tę pozycję zachęciła mnie niezwykle klimatyczna okładka i prestiż Wydawcy. Przed laty należałam do Klubu Świata Książki, a były to czasy bez Facebooka i dzięki wydawanemu raz w...

Rozwiń

Zwiń

Uwielbiam Włochy i wszystko, co z nimi związane: jedzenie, język, obyczaje i cudowne krajobrazy. 📝☕🌷Henryk Sienkiewicz napisał kiedyś, że każdy człowiek cywilizowany ma dwie ojczyzny: swoją własną i Włochy. I ja się z nim całkowicie zgadzam! 😍
Ale ad rem!😊
Renata Pawłowska prowadzi bardzo ciekawy blog o Italii "Kalejdoskop Renaty". Nie każdy jednak wie, że jest Autorką świetnych książek, oczywiście o Włoszech. 🇮🇹
Bo Włochy to miłość pani Renaty i dom od niespełna 30 lat. Uwielbia także gotować, a owocem tej pasji jest jej pierwsza książka kucharska pt. "Mój apetyt na Włochy", która ukazała się niedawno nakładem Wydawnictwa Pascal.❤️💚
To nie tylko przepisy na pyszne jedzenie, ale także zbiór ciekawych opowieści.
Autorka stopniowo wprowadza czytelnika w arkana sztuki kulinarnej. Omawia pokrótce anatomię włoskiego posiłku, przedstawia ulubione składniki i potrzebne do przygotowania włoskich potraw sprzęty.
Książka podzielona jest na przejrzyste rozdziały, począwszy od przystawek i sałatek poprzez dania z warzyw, zbóż i mięs, kończąc na ciastach, deserach, alkoholach i przetworach. Przepisom kulinarnym towarzyszą nie tylko ilustracje, ale także klimatyczne zdjęcia włoskich krajobrazów.
Muszę przyznać, że jestem pod wielkim wrażeniem pracy , którą włożyła Autorka w napisanie tej książki i chociaż nie jestem entuzjastką spędzania długich godzin w kuchni, to "Mój apetyt na Włochy" skutecznie mnie do tego zachęcił.
Książka spodoba się wszystkim, którzy kochają gotować , a nade wszystko rozkoszować się smakiem włoskich potraw.
Polecam serdecznie i zapraszam w kulinarną podróż po nowe doznania smakowe!💙😘

Uwielbiam Włochy i wszystko, co z nimi związane: jedzenie, język, obyczaje i cudowne krajobrazy. 📝☕🌷Henryk Sienkiewicz napisał kiedyś, że każdy człowiek cywilizowany ma dwie ojczyzny: swoją własną i Włochy. I ja się z nim całkowicie zgadzam! 😍
Ale ad rem!😊
Renata Pawłowska prowadzi bardzo ...

Rozwiń

Zwiń

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Gdy zobaczyłam okładkę najnowszej powieści Sylwii Winnik pt. "Dobra Pani" zapragnęłam bezzwłocznie poznać historię niderlandzkiej królewny Marianny Orańskiej. 📝 ☕🌷Tym bardziej, że niniejsza powieść oparta jest na faktach, a jak podaje Pisarka: "nieliczne elementy tej książki są fikcją i zostały dodane tylko po to, by uwydatnić prawdziwe zachowania bohaterki i jej osobowość."
Z powieści wyłania się postać niezwykłej, silnej kobiety o bogatej osobowości. 🌷🌷🌷Marianna Orańska pochodziła z królewskiego rodu i posiadała wiele dóbr. Piękny zamek, wille w słonecznej Italii, posiadłości w Berlinie i nad Renem... Kochała podróże po całym świecie, sztukę, literaturę. 🌿🌿🌿
Jednak wiele z posiadanych włości zawdzięczała swojej pracy. Kupowała ziemię, inwestowała w drogi, remontowała zniszczone posesje, rozwijała turystykę.
Ale przed wszystkimi interesowała się losem swoich poddanych. Zakładala szkoły, dawała pracę, zorganizowała Kasę dla Wdów...
Stąd też jej przydomek Piękna Pani ❤️
Ale czy to wystarczy, aby być szczęśliwym człowiekiem? A gdzie jest miejsce na prawdziwe, gorące uczucie? Otóż to! Konwenanse, ograniczona rola kobiet w ówczesnym świecie, sztywna etykieta XIX wieku, złota klatka, z której trudno się wydostać...
Sylwia Winnik stworzyła niezwykle ciekawą opowieść o nieszczęśliwej miłości, zakazanym uczuciu, drodze do niezależności i życiu wbrew zasadom ustalonym przez mężczyzn. Chociaż akcja powieści dzieje się 200 lat temu, to poruszone w niej problemy są aktualne do dziś!
Jedno jest pewne: po lekturze pragnę udać się na Dolny Śląsk, aby miejsce, gdzie żyła Marianna zobaczyć na własne oczy i jeszcze lepiej poznać postać Pięknej Pani.
Polecam serdecznie 💙😘

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Gdy zobaczyłam okładkę najnowszej powieści Sylwii Winnik pt. "Dobra Pani" zapragnęłam bezzwłocznie poznać historię niderlandzkiej królewny Marianny Orańskiej. 📝 ☕🌷Tym bardziej, że niniejsza powieść oparta jest na faktach, a jak p...

Rozwiń

Zwiń

Muszę przyznać, że do tej pory nie znałam twórczości Agnieszki Olejnik, chociaż o jej książkach słyszałam wiele dobrego. 📝☕🌷
Dlatego też z przyjemnością objęłam patronatem jej najnowszą powieść (ściślej mówiąc jest to wznowienie) pt. Tyle nowych dróg", która ukazała się niedawno nakładem Wydawnictwa Silver w dużym, wygodnym druku do czytania.
Jakie są moje wrażenia z lektury? O tym oczywiście za chwilę.😉
W powieści poznajemy kobietę w średnim wieku, która została dotknięta wypaleniem zawodowym. Marysia uczy w szkole języka polskiego.
Jak pewnie się domyślacie nie jest to łatwe zadanie, gdy młodzi ludzie nie czytają lektur, a zamiast tego korzystają ze streszczeń i gotowych wypracowań z Internetu. Kobieta marzy o przejściu na wcześniejszą emeryturę - jest jednak duża przeszkoda.
Jest nią jej osobisty mąż, a właściwie prawdziwy pan i władca, stawiający wymagania, a nie dający nic w zamian. Może jedynie parę groszy na codzienne zakupy! Ulubionym jego zajęciem jest udowadnianie Marysi, że jest beznadziejna i nic nie potrafi zrobić. Nie to co on!
Sytuacja zmienia się, gdy do Polski z Kanady wraca jej dawno niewidziana siostra Anna, która odkupuje stary rodzinny dom. 🏡
Jeśli jesteście ciekawi, jak dalej potoczy się ta historia i czy życie Marii odmieni się wreszcie na lepsze, to sięgnijcie po tę świetną powieść. 🌷🌷🌷
"Tyle nowych dróg" to moim skromnym zdaniem idealna lektura dla kobiet z bagażem doświadczeń. My kobiety staramy się zawsze zadowolić innych, a siebie i swoje potrzeby stawiamy na szarym końcu...
Agnieszka Olejnik udowadnia swą powieścią że nie musimy na siłę tkwić w starym układzie i zawsze możemy zacząć wszystko od początku.
Anna zostawiła Marysi pewną wskazówkę:
"Bo wiesz, nie chodzi o to, ile będzie lat w tym życiu, tylko raczej - ile będzie życia w tych latach."
"Tyle nowych dróg" to ciepła, mądra opowieść o nowym początku, szukaniu swego miejsca w świecie, przyjaźni, nowej miłości i o wybaczaniu.
To także powieść o sile kobiecej przyjaźni i miłości do zwierząt i książek.
Na koniec zostawiam Wam cytat, który zapadł mi w pamięć:
"Nieważne, dokąd zawędrujesz(...). Ważne, którędy idziesz. Nie musisz iść utartym szlakiem. Jest tyle nowych dróg."
Polecam serdecznie 💙😘

Muszę przyznać, że do tej pory nie znałam twórczości Agnieszki Olejnik, chociaż o jej książkach słyszałam wiele dobrego. 📝☕🌷
Dlatego też z przyjemnością objęłam patronatem jej najnowszą powieść (ściślej mówiąc jest to wznowienie) pt. Tyle nowych dróg", która ukazała się niedawno nakładem W...

Rozwiń

Zwiń

Do sięgnięcia po książkę Weroniki Psiuk zachęciła mnie urocza okładka i smakowity tytuł. 📝☕🌷
W powieści "Szczęście ma smak szarlotki" poznajemy sympatyczną młodą nauczycielkę Mirę, która orientuje się, że do jej trzydziestych urodzin pozostało jedynie pół roku. 🌷
Mira samotnie wychowuje rezolutną siedmiolatkę, a wspierają ją w tym rodzice. Jacek, ojciec dziecka zabiera Manię na weekendy. Ogólnie nie jest to zbyt przyjemny typ, a raczej osoba, dla której liczą się tylko interesy i własny zysk...
Mira postanawia opracować listę rzeczy, których do tej pory nie udało jej się zrobić. Kobieta z pasją zabiera się za realizację zadań, a pomaga jej w tym jej serdeczna przyjaciółka Łucja. Chyba mogę dodać, że na liście znajduje się także pewien romantyczny punkt ...❤️
"Szczęście ma smak szarlotki" to bardzo przyjemna książka obyczajowa. 🌷🌷🌷
Bardzo bliski mi był wątek pracy w szkole. I mogę podpisać się pod słowami głównej bohaterki obiema rękami.
"Często przytłacza mnie to, co dzieje się wokół szkoły - zmiany, papiery, reformy, kolejne absurdalne wymagania (...). Poświęca się czas na wszystko, tylko nie na uczenie i zwyczajną rozmowę z dziećmi. Kiełkuje we mnie coraz bardziej chęć zmiany, ucieczki z tego bezpiecznego dołka."
To wszystko sprawia, że chyba każdy nauczyciel, który pomimo tego, że lubi uczyć i pracować z dziećmi, przynajmniej raz w życiu pomyślał o zmianie zawodu...😐
"Szczęście ma smak szarlotki" to udany debiut Weroniki Psiuk. To powieść o szukaniu swego miejsca w życiu i dążeniu człowieka do szczęścia. Zakończenie jest bardzo zaskakujące i sprawia wrażenie, że wkrótce będziemy mogli poczytać o dalszych losach Miry, jej córeczki Mani, przyjaciółki Łucji i tajemniczego mężczyzny o pięknych brązowych oczach. 😊
Jeśli lubicie książki obyczajowe, to jest to lektura dla Was. Do lektury przygotujcie sobie coś słodkiego, bo wypieki głównej bohaterki będą was nęcić swoimi opisami! 🥐🍩🍰
Polecam serdecznie 💙😘

Do sięgnięcia po książkę Weroniki Psiuk zachęciła mnie urocza okładka i smakowity tytuł. 📝☕🌷
W powieści "Szczęście ma smak szarlotki" poznajemy sympatyczną młodą nauczycielkę Mirę, która orientuje się, że do jej trzydziestych urodzin pozostało jedynie pół roku. 🌷
Mira samotnie wy...

Rozwiń

Zwiń

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Czy byliście kiedyś w Indiach? 🇮🇳 Myślę, że większość z nas - na czele ze mną - jeszcze nie.😉
Ale dzięki najnowszej powieści Katarzyny Sarnowskiej pt. "Powitanie słońca" wybrałam się tam w literacką podróż. ❤️
W książce poznajemy Beatę, która po nieudanym małżeństwie pragnie odzyskać wewnętrzną równowagę i dystans do siebie.
Do tej pory jej życie koncentrowało się na zaspokajaniu potrzeb męża, który był narkomanem. Beata ma także dość smutne wspomnienia z dzieciństwa, gdyż jej ojciec nadużywał alkoholu. Jak widzicie - samo życie! 🌷🌷🌷
Kobieta jest entuzjastką jogi i dlatego też postanawia wyjechać na nieokreślony czas do Indii. Pakuje najpotrzebniejsze rzeczy i wsiada do samolotu, który unosi ją i jej bagaż życiowy do Mumbaju. Już na pokładzie poznaje pewnego Hindusa - gbura, który daje jej kilka "kazań". To niejedyny mężczyzna, który wykaże zainteresowanie atrakcyjną Europejką w średnim wieku...
Jeśli jesteście ciekawi, jak dalej potoczy się ta indyjska historia i czy Beata odzyska spokój duchowy, to sięgnijcie po tę świetną powieść. 🌷🌷🌷
"Powitanie słońca" to ciepła, pełna emocji opowieść, która skłania czytelnika do refleksji i ma piękne przesłanie.
Jak mówi Autorka: "napisałam "Powitanie słońca", aby dodać otuchy kobietom, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej, aby pokazać, że można wyjść z największego dołka i odbić się od dna. Poprzez tę książkę chciałabym uzmysłowić, że warto walczyć o lepsze jutro, nawet wtedy gdy miało się gorszy start, a po drodze dużo bolesnych przeżyć, że na zmiany nigdy nie jest za późno, ale żeby ich dokonać trzeba wziąć byka za rogi i ruszyć się z miejsca, bo czasami Indie mogą być bliżej niż myślisz."

Jesteśmy ciągle w biegu, na nic nie mamy czasu, a życie przemija szybko, czasem zbyt szybko... Gdzie podziała się nasza radość życia?

"Beata pomyślała, że tego chyba brakuje w Europie - radości z prostych czynności i samego faktu istnienia. Ludzie w Europie są często niezadowoleni, próbują walczyć z rzeczywistością, naginać ją do swoich potrzeb, nie potrafią pogodzić się z tym, co nieuniknione i chcą ciągle więcej i więcej: więcej rzeczy, towarów, pieniądzy, sławy, władzy."
W "Powitaniu słońca" czekają na Was smaki i zapachy Indii, stracone złudzenia, gorące uczucie i gama emocji!
To ciepła i mądra opowieść o tym, co jest w życiu ważne, a na co nie warto tracić czasu!
Koniecznie przeczytajcie!
Polecam serdecznie 💙😘

Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.
Czy byliście kiedyś w Indiach? 🇮🇳 Myślę, że większość z nas - na czele ze mną - jeszcze nie.😉
Ale dzięki najnowszej powieści Katarzyny Sarnowskiej pt. "Powitanie słońca" wybrałam się tam w literacką podróż. ❤️
W książce poznajemy Beatę, ...

Rozwiń

Zwiń

"Lepsze czasy. Jak zostać królem".
Bohaterem książki jest przyszły polski władca - 10 - letni Władysław Waza, który w przebraniu zwykłego szlachcica przemierza miasta i wioski, przyglądając się z bliska życiu ich mieszkańców. Odwiedza huty, kopalnie, folwarki , jarmarki, podmiejskie warsztaty i obozy wojskowe.
I wysłuchuje interesujących historii. Wraz z królewiczem zaglądamy do Warszawy, Rawy Mazowieckiej, Radomia, Chęcin, Krakowa, Rygi, Lwowa czy Wilna. Dowiadujemy się, jak wyglądała praca w warsztacie garncarskim i kamieniarskim, w kopalni soli w Wieliczce, jak wyglądał handel na rynku w Krakowie oraz co i za ile sprzedawano na dawnych jarmarkach.
Bardzo zainteresował mnie rozdział poświęcony Akademii Wileńskiej. Jak zorganizowana była nauka w dawnym gimnazjum, jaki materiał przerabiano w każdej klasie i jak liczne były oddziały.
Jestem pod wielkim wrażeniem wiedzy zawartej w tej niezwykle wartościowej książce.
Genialne ilustracje, nowatorskie podejście do tematu oraz staranne wydanie w twardej oprawie to atuty "Lepszych czasów".
Polecam serdecznie 💙😘

"Lepsze czasy. Jak zostać królem".
Bohaterem książki jest przyszły polski władca - 10 - letni Władysław Waza, który w przebraniu zwykłego szlachcica przemierza miasta i wioski, przyglądając się z bliska życiu ich mieszkańców. Odwiedza huty, kopalnie, folwarki , jarmarki, podmiejskie warsz...

Rozwiń

Zwiń

"Dobre czasy. Jak zarobić w średniowieczu".
Jak się okazuje ludzie żyjący w tej epoce nie różnili się zbytnio od nas współczesnych w swych dążeniach. Jak pisze Paweł Zych we wstępie: "Też chcieli czuć się bezpiecznie, mieszkać w ładnych domach, dobrze jeść i modnie się ubierać (no może poza mnichami, ale to wyjątek). A przecież to wszystko kosztowało."
Podczas lektury mamy okazję zajrzeć m.in.do średniowiecznej wsi. Przyglądamy się, jak mieszkali ludzie, jak pracowali na roli, ile za to zarabiali i jak wyglądała ich hierarchia. A byli to sołtysi, kmiecie, zagrodnicy, małorolni, komornicy i czeladź. Nazwy brzmią znajomo, ale dopiero z lektury możemy poznać różnice między nimi.
Ta książka to skarbnica wiedzy o życiu w Średniowieczu. Wraz z Autorem zaglądamy do cegielni, kuźnicy, do klasztoru, na zamek, do portu, kopalni, katedry...
Paweł Zych włożył masę pracy w powstanie tej książki. Największym walorem są pobudzające wyobraźnię ilustracje!
Książka została bowiem genialnie zilustrowana i w ten sposób przemyca cenną wiedzę. Myślę, że jest to idealna lektura dla miłośników historii w każdym wieku, lecz nie tylko!
Polecam serdecznie 💙😘

"Dobre czasy. Jak zarobić w średniowieczu".
Jak się okazuje ludzie żyjący w tej epoce nie różnili się zbytnio od nas współczesnych w swych dążeniach. Jak pisze Paweł Zych we wstępie: "Też chcieli czuć się bezpiecznie, mieszkać w ładnych domach, dobrze jeść i modnie się ubi...

Rozwiń

Zwiń